محمد بن ابراهیم اسکندریابوعبدالله محمد بن ابراهیم اسکندرانی (۱۸۰-۲۶۹ق)، معروف به ابن موّاز مصری، فقیه مصر و رئیس مذهب مالکی در قرن سوم هجری قمری در مصر بود. ۱ - معرفی اجمالیابوعبدالله محمد بن ابراهیم بن زیاد اسکندرانی، ابن موّاز مصری، در سال ۱۸۰ق متولد شد و مولای قیس به‌شمار می‌رفت و فقه را نزد ابن ماجشون و ابن عبدالحکم آموخت. پسرش ابوالقاسم بکر و ابن ابی مطر از او روایت نمودند. اسکندرانی فقیه مصر بود و ریاست مذهب مالکی در نهایت به او رسید. وی زمانی به دمشق رفت و با احمد بن طولون همراه شد، اما سپس به انزواطلبی در بعضی از پناهگاه‌های شام روی آورد و در آنجا به سال ۲۶۹ق درگذشت. برخی سال وفات ابن مواز را ۲۸۱ق دانسته‌اند. ۲ - تالیفاتوی دو کتاب دارد که عبارت‌اند از: الحافل در فقه و موازیه که بخشی از آن در باب فقه مالکی می‌باشد و در خزانه محمدطاهر بن عاشور در تونس موجود است. [۱۰]
بستانی، پطرس، دائرة المعارف، ج۱، ص۷۱۴.
[۱۱]
جمعی از دانشمندان، فرهنگ زندگی نامه‌ها، ج۱، ص۷۷۱.
۳ - پانویس
۴ - منبع• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۶۵۸-۶۵۹، برگرفته از مقاله «محمد اسکندرانی». رده‌های این صفحه : درگذشتگان سال 269 (قمری) | زادگان سال 180 (قمری) | شخصیت‌های قرن 3 (قمری) | فقهای اهل‌سنت قرن 3 (قمری) | فقهای مالکی قرن 3 (قمری) | فقیهان مصر | مولفان قرن سوم
|